از خاکی و در عرش خدا قافله داری
از بس که تو با اهل زمین فاصله داری
نشناخته تاریخ عرب مرتبه ات را
ای کوه تو با کاه اگر مسئله داری
هم کیش شغالان نشدی یک دم اگر چه
در راه خود ای شیر هزاران تله داری
رفتند یتیمان سرِ دوش تو و دیدند
سیمرغ کند از کرمش چلچلهداری
یک ضربه زدی و ملکِ وحی ندا داد
آرام..که در بازوی خود زلزله داری
آرام.. که مویی نشود از سرتان کم
صد قافله دل بسته به این سلسله داری
با قلب صبور تو چه کردند که ای ماه
اینگونه لب چاهی و بر لب گله داری
تا چاه شنید آه تو را گریه کنان گفت
ای فاتح خیبر چقدَر حوصله داری
بستند ید اللهِ تو را با چه طنابی ؟
ای کشتی طوفان تو مگر اسکله داری؟
شورای…نه بگذار بماند دهنم پاک
صد شکوه از این غائله ی باطله داری…
─━⊰═•••❃❀❃•••═⊱━─
