بیابانی (خانه هادی بیابانی)

دلتنگی 

جمعه ها دل تنگ است؛

مثل دلتنگی من،

مثل دلتنگی باران و خزان،

مثل آن ابر به آن باد وزان،

مثل آن بوتۀ خشکیده و افتاده به خاک…

و کسی نیست که بپرسد امروز،

حال دلتنگی من

که زند تیشه به این ریشۀ ما…

جمعه ها دلتنگ است؛

مثل دلتنگی من،

مثل دلتنگی باران و کویر،

مثل آن شاخۀ دلتنگ بهار،

مثل پروانۀ در پیله اسیر…

چه کسی میفهمد

حال دلتنگی امروز مرا؟!

─━⊰═•••❃❀❃•••═⊱━─

فهمیده ام بی تو

فهمیده ام بی تو

دنیا مکان زندگانی نیست؛

چون یوسف گمگشته افتادم میان چاه

دیگر تمام لحظه های من غم انگیز است…

یک عمر ماندم چشم به راه تو،

اما تمام فصل این عمرم پاییز است…

فهمیده ام بی تو ‌

باید بسازم با غم امروز و فردایم

تا این عیار انتظارم را

در دستهای جمعه های خود بگذاری،

شاید که این تقدیر من باشد؛

من که تمام هفته را در خواب ناز،

 اما

تنها سحرگاهان جمعه یاد تو هستم

فهمیده ام بی تو

دنیا مکان زندگانی نیست!

─━⊰═•••❃❀❃•••═⊱━─

تو اگر تنهایی

تو اگر تنهایی

همه تقصیر من است

که به هر روز و به هر شب، مرا میخواندی؛

ولی انگار که من نشنیدم

من که هر روز به دنیای خودم مشغولم

رد پاهای تو را گم کردم…

تو اگر تنهایی

همه تقصیر من است

که به دنیای خودم دل بستم

ولی باز تو به هنگام دعا

نام مرا میبردی

من که بیهوده تمام عمرم، وقف مردم کردم

و میان من و تو فاصله افتاد؛

اما

تو هنوز بر سر عهدت ماندی

و به هنگام دعایت آقا

نام من را بردی!

─━⊰═•••❃❀❃•••═⊱━─

چشم به راهم

چشم به راهم؛ اما

خبر از آمدنت نیست مرا

یک نفر نیست در این جمعۀ من

که بگوید به کدامین گناه

ناله هایم نرسد بر جایی؟!

یک نفر نیست که بگوید به من،

با کدامین دعا می آیی؟!

چشم به راهم؛ اما

کی بتابی تو به این ظلمت شب

به جهانی که پر از تاریکی است؟!

ای که با آمدنت زندگی ام زیباتر

و جهانم آرام

چشم به راهم؛ اما

کی می آیی ز سفر یار سفر کردۀ ما؟!

─━⊰═•••❃❀❃•••═⊱━─

دلبر عیار

از سحر می پرسم

از غروب خورشید

چه نشانی دارید،

از همان یوسف گمگشتۀ ما؟!

ببر اندوه دل و مژدۀ دلدار بیار

من که فالی زده ام

فال من میگوید:

«مژده ای دل که مسیحا نفسی می‌آید…»

اما افسوس هنوز، خبری نیست مرا

از سحر میپرسم

از غروب خورشید

چه نشانی دارید، خبری میخواهد، دل سرگشتۀ من؟!

نامه‌ای خوش خبر از عالم اسرار بیار

روزگاری است؛

نفس سوختۀ شمع، سر بالین من است

و جهان نیست دگر وفق مراد

خبری از بر آن دلبر عیار بیار…