ای کشته ای که بود اُحد کربلای تو اهل مدینه نوحه گران…
آفتاب قیامت چه اضطراب و چه باکى ز آفتاب قیامت که زیر…
در آستانش شمس می‌آید به استقبال ماه و زمین و زهره و…
با دعای شما… روز تشییع پیکر پاکش همه جا غرق در تلاطم…
آئینه دامن آیا شود یک صبح روشن با تو باشم؟ من باشم…
نان و نمک شب شاهد چشم‌های بیدار علی‌ست تاریخ در آرزوی تکرار…
مدیح گفتنت از هر دهان بزرگ‌تر است و نامت از همه‌ی آسمان…
دو امانت نبی به تارک ما تاج افتخار گذاشت برای امت خود…
قهرمان می‌رسد پروانه‌وار آتش‌به‌جانِ دیگری این هم ابراهیمِ دیگر در زمانِ دیگری!…