“شعر اگر از” شرع”گیرد اعتبار/ بال افشاند به “عرشِ”کردگار/
🔶درسنامهء شناخت حروف قافیه
✍️بخش هشتم
پیش از آن که به حروف رِدفِ زاید بپردازیم ، در بحث مربوط به حروف رِدفِ
اصلی بایستی به این نکته اشاره می کردیم که در شعر عرب نیز حروف ردف اصلی (
ا ، و ، ی ) حضور دارند با این تفاوت که در شعر عرب ، شاعر مجاز است در
کلمهء قافیهء مُردَف به رِدفِ اصلی ، دو حرفِ ” و ” و ” ی ” را رعایت نکند مثلاً دو کلمهء قافیهء مُردَفِ “عید ” و ” عود “را در یک قالب شعریِ مستقل با هم قافیه کند
♦️در حالی که در شعر فارسی ، شاعر نمی تواند دچار این ” تسامُح ” و ” تساهُل ” گردد و دو کلمهء ” عید ” و” عود ” را با هم قافیه سازد پس رعایت هر یک از حروف رِدفِ اصلی در شعر فارسی الزامی است و شاعر حقّ جا به جایی آن ها را ندارد
♦️رِدفِ زاید ویا مرکّب: همراه شدنِ یکی از حروف رِدفِ زاید با یکی ازحروف رِدفِ اصلی است و رعایت آن نیز در تمامی کلمات قافیهء یک قالب شعری الزامی است
تعدادحروف رِدفِ زاید از نظراغلب اهل ادب این شش حرف است : “ر،س ، ش،
ف، ن ، خ” که در ترکیب ” شرفِ سخن ” گرد آمده اند ،ولی بعضی دیگر حرف ” ژ ”
را نیز از حروف رِدفِ زاید دانسته و آن را به شش حرفِ یاد شده افزوده اند
✍️استاد محمد علی مجاهدی 📕📗📘📙
🌹بسم الله الرحمن الرحیم 🌹هست کلید در گنج حکیم
“محلّ قرارگرفتن حروف رِدفِ زاید بلافاصله پس ازحرفِ رِدفِ اصلی و پیش از حرفِ ” رَوِی “است