خرسندی (خانه مجتبی خرسندی)

دیدیم در آیینۀ سرخ محرم‌ها
پر می‌شوند از بی‌بصیرت‌ها، جهنم‌ها

ما کمتریم و بارها خواندیم در تاریخ
«بسیارها» خورده شکست سختی از «کم‌ها»

راه نجات این است که یار علی باشی
حالا که دنیا پر شده از ابن‌ملجم‌ها…

در سینۀ ما هیچ ترسی از شهادت نیست
وقتی که روی دار شد معراج میثم‌ها

::

یک روز اسراییل را نابود خواهد کرد
فرماندهی از نسل طهرانی‌مقدم‌ها

─━⊰═•••❃❀❃•••═⊱━─

سیاهی زینت‌ شب نیست، شب‌را زینت از ماه است
اگر هادی او باشی خوشا هرکس که گمراه است

من از آیینه‌ی “بَل هُم أَضَل”ها خوب فهمیدم
از انسان برتر آن حیوان که از شأن تو آگاه است

هزاران ابن‌اَکثَم از حضورت فیض می‌بردند
که ریگی در میان کوه چیزی کمتر از کاه است

تویی بالاتر از بالا و ما پایین‌تر از پایین
میان ما و تو بیش از زمین تا آسمان راه است

نخواهد رفت تا معراجِ درک تو خیال ما
که نخل قدر تو بالا و دست عقل کوتاه است

تمام گوش‌ها را تشنه‌ی جام سخن کردی
که‌ در دنیا هرآن‌چیزی‌که شیرین‌است دلخواه‌است

به هر تصویر از آیینه‌های “جامعه” خواندیم
که هر معصوم یک آیینه‌ی شفافِ الله است

روایات شما آنقدر دل‌برده از این شاعر
که تنها از مضامین شما دم می‌زند تا هست

─━⊰═•••❃❀❃•••═⊱━─

برای مردم اگر نوبهار نوروز است
برای ما همه‌ی روزگار نوروز است

بیا به دیده‌ی خوش بنگریم در ایام
که هر دقیقه‌ی دنیا هزار نوروز است

بیار باده‌ی کهنه که عهد تازه کنیم
که از جهان کهن یادگار نوروز است

آهای گل! به جهان ساده‌تر کنار بیا
که در کنار تو هر روز خار نوروز است

اگر رها شدن از خویش عید ما باشد
به حکم آینه‌گی روز دار نوروز است

شب فراق عزیزان ما، شب یلداست
هر آن زمان که در آغوش یار، نوروز است

برای ما که همه عمر در پی وصلیم
همین که ختم شود انتظار، نوروز است

─━⊰═•••❃❀❃•••═⊱━─

این حرف‌های ناروا از ساحتت دور است
وقتی که مثل نور اوصاف تو مشهور است

انکار ایمان تو کسب‌وکار بعضی‌هاست
جای تعجب نیست، ظلمت دشمن نور است

از خاندان حقّی و حق مطلقاً با توست
هرکس حقیقت را نمی‌بیند یقین کور است

یک‌عمر پشتیبان دین بودی و با این حال
نام تو در آیینه‌ی تاریخ مهجور است

از فضل بسیار تو کمتر گفته شد، زیرا
در سایه‌ی نور علی نور تو مستور است

وقتی تو عمران هستی و فرزند تو موسی
پس ارزش بیت تو آیا کمتر از طور است؟

با دست تو شد خانه‌ی دین خدا آباد
با بودنت این بیت‌الاحزان، بیت معمور است

شیرین‌تر از نام محمد بر زبانت نیست
از مدح او دیوان اشعار تو پرشور است

بعد از تو “عام‌الحزن” شد هرسال پیغمبر
اما همیشه نزد او یاد تو مذکور است

بی‌شک شفاعت می‌کند پیغمبر خاتم
از هرکسی که در دوعالم با تو محشور است