از شب نیزه سحر داشت می آمد پایین
صبح با دیدهء تر داشت می آمد پایین
سرخ, مانند اناری که ترک بردارد
از نوک شاخه ثمر داشت می آمد پایین
تا سر نیزه…ولی قامت دختر کوتاست
مثل هر بار پدر داشت می آمد پایین
هرم لبهاش که بر صورت دختر می خورد
مثل این بود که در داشت می آمد پایین
دست را سمت سرش برد که از بین دو کتف
درد تا پای کمر داشت می آمد پایین
خوابِ آشفته, شبِ سرد, خرابه, می دید
خیزران مثل تبر داشت می آمد پایین
چوب که با نفس گرم تو بالا می رفت
سیلی چند نفر داشت می آمد پایین
عرش را دید که بر خاک زمین افتاده است
آسمان چاره اگر داشت می آمد پایین
خواست جبران بکند آمدنت را این بار
دخترک جانب سر داشت می آمد پایین
مات و مبهوت به بابای خودش خیره شد و
اشک نه, خون جگر داشت می آمد پایین
یک چله در میخانه لب تر کردم از اشک
اینجا مداوا می شود هر دردم از اشک
این اربعین هم سفرهء لطف تو برپاست
حالا نمک گیر است رویِ زردم از اشک
ای با خدایِ کشتیِ صحرایِ محشر
من را ببر با خود که دریا گَردم از اشک
سرگرمِ دنیا می شود گاهی اگر که
ای وای,از آن لحظه که دلسردم از اشک
دنبالِ روضه بوده ام موکب به موکب
در بینِ مشّایه نشاندم گردم از اشک
تا آبروداری کنم پیشِ رقیه
چشمی شبیهِ مشکِ پر آوردم از اشک
هرچند زنده ماندم اما مثلِ زنها
در روضه هایِ قتلگاهت مردم از اشک
این خاک بی تو گِل نمی شد گُل نمی داد
ممنون مهر بی زوالم هر دم از اشک
آسمان را بین آغوش عبا پیچیده است
فاطمه جان خودش را در کسا پیچیده است
یاس در قنداق زرد آورده است این غنچه را
کاه را انگار دور کهربا پیچیده است
بیشتر در گوش این دردانه هنگام اذان
اشهد ان علی مرتضی پیچیده است
بین طوماری که از نور است, دست جبرئیل
نام شبّر را برای او خدا پیچیده است
باز هم انگار پیغمبر رسیده از حرا
عطر وحی آنقدر که در این فضا پیچیده است
از میان اولیای حق طبیب روزگار
نسخهء غم را برای مجتبی پیچیده است
یا معزالمومنین صلح تو جان شیعه را
با دم تدبیر در حصن خدا پیچیده است
مانده ام دیگر چرا چشم سپید روزگار
از صراط مستقیم مرتضی پیچیده است
مصحف قرآن و طوفان جهالت پس به هم؛
صفحه های آیه های انما پیچیده است
امتداد آه زهرا در میان کوچه هاست
نالهء قاسم که در کرب و بلا پیچیده است
آه پنهان در جگر تا ضربه های خیزران
تا همیشه در سر طشت طلا پیچیده است
خواب می بینم صدای ارفعو اصواتکم
از لب زائر در آن صحن و سرا پیچیده است
